|
Słyszałeś z pewnością, jak konie rżą. Tak pozdrawiają towarzyszy. Rżenie może być również ostrzeżeniem dla stada. Innym sygnałem dźwiękowym jest chrapanie, wyrażające przestrach. Konie mogą się porozumiewać poza głosem, także innymi sposobami. To jest tak samo, jakbyś chciała powiedzieć coś przyjaciółce. Zazwyczaj używasz przy tym słów. Czasem popatrzysz na nią gniewnie, a ona już wie, o co chodzi. Tak więc po znakach ciała może dowiedzieć się, co koń chciałby powiedzieć.
To mówi koń za pomocą uszu
Uszy postawione do przodu: "co tam się z przodu dzieje!"
Uszy skierowane na boki: "słyszę coś z boku" Kiedy leżą na boki "nic mi się nie chce!"
Uszy postawione do tyłu: pod czas jazdy: "uważam na to czego ode mnie wymagasz!"
Uszy położone do tyłu: "lepiej uważaj, nie mogę cię tu tolerować!- zaraz cię kopnę lub ugryzę!"
Uszy poruszające się żywo: "tutaj dzieje się tak wiele, zupełnie nie wiem, czego mam najpierw słuchać"
To mówi koń za pomocą głowy i szyli
Podnoszenie i opuszczanie głowy: "próbuję zobaczyć to wyraźniej!"
Potrząsanie głową: "odpędzanie much" lub "jestem zdziwiony!"
Uderzanie głową: "lepiej uważaj!"
Wysokie wyrzucanie głowy: "jestem przestraszony!"
Zwieszanie głowy: "zajmij się mną!"
Odwracanie głowy na blok: "nie chcę mieć z tym nic wspólnego!"
Kręcenie szyją: "chciałbym ruszyć do ataku na wszystkie strony naraz!"; w sytuacjach skrajnych "chcę z stąd uciec!"
Kiwanie głową na wszystkie strony: "Nudzę się!"
To mówi koń za pomocą nóg
Podnoszenie tylnej nogi: uwaga- mogę kopnąć
Podnoszenie przedniej nogi (z pokwikiwaniem): "lepiej zachowaj odstęp, jeszcze nie jesteśmy przyjaciółmi!"
Tupanie nogami: "zostaw mnie w spokoju!" przy siodłaniu "nie chce mi się pracować!"
Grzebanie nogami: "daj mi coś do jedzenie" lub "szykuję miejsce do tarzanie się"- grzebanie w śniegu "szukanie jedzenie"
Podnoszenie tylnej nogi (przy jedzeniu): "jestem głodny, nie zbliżaj się!"
To mówi koń za pomocą ogona
Ogon postawiony wysoko: u ogierów podczas walki; w okresie rui, w czasie ucieczki, w zabawie lub przy podniecającym powitaniu.
Ogon postawiony: przy powitaniu, u klaczy gotowych do przyjęcia ogiera; przy zapoznawaniu się z czymś; przy ucieczce.
Ogon odkręcony na bok: w czasie ruchu, przy zamiarze wybiegania się; przyśpieszania; ogólne skupienie.
Ogon zwisający: sen, nuda, ból, choroba.
Ogon podkurczony: u koni niżej stojących w hierarchii stadach przed kopnięciem w samoobronie; rozpacz.
Ogon przekrzywiony na bok i do góry (tylko u źrebiąt): "chcę się z tobą pobawić!"
Machanie ogonem: niepokój, nerwowość, złość.
To mówi koń za pomocą pyska i chrap
Zwisająca dolna warga: u starszych koni oznacza znudzenie, także podczas upału.
Wyciągnięta górna warga (pysk lekko otwarty): chęć wytarzania się albo okazanie innym koniom, że chciało by się mieć podrapana skórę.
Mocno zamknięty pysk: skupienie uwagi lub strach.
Szczerzenie zębów: przy obwąchiwaniu czegoś bardzo interesującego; krawędź górnej wargi odchylona jest do tyłu. Szczególnie u ogierów i wałachów można zaobserwować, gdy w pobliżu znajduje się grzejąca się klacz.
Robienie "pyszczka" (u źrebiąt): oznaka podporządkowania się oraz w razie zagrożenia.
Zwiewanie (z przeciąganiem): w celu rozluźnienia mięśni przed snem, po przebudzeniu i pod czas nudy.
|
