Latem głównego pożywienia dostarcza koniowi pastwisko. Pasienie się zajmuje koniowi wiele czasu, bo pobierają niewielkie ilości paszy na raz. Jeśli koń dużo pracuje pod siodłem, trzeba mu dawać dodatkowo paszę treściwą, np. owies. Można również kupować gotową paszę treściwą dla koni. Zimą podstawą wyżywienia jest siano, czyli wysuszona trawa. Oprócz tego konie otrzymują mieszanką mineralno- wapniową. Ilość paszy potrzebna koniowi zależy od jego wielkości i wykonywanej pracy. Oczywiście koń, który dużo pracuje, potrzebuje więcej paszy od takiego, który nic nie robi. Trzeba się poradzić w tym przypadku kogoś, kto posiada lub obsługuje konia. Dzienną dawkę paszy dzieli się na 3 lub 4 porcje i skarmia zawsze o tej samej porze. Przez godzinę po odpasia nie należy kona dosiadać.

Rada
Jako smakołyk możesz zawsze dać koniowi jabłko, marchew lub czerwony burak.

PRZEPIS NA CIASTECZKA DLA KONIA

Smaczna zapłata- przysmaki końskie własnego wypieku

Niezbędne składniki:

225g. melasy, osobiście proponuje cukier

200g. mąki pszennej pełnoziarnistej

150g. płatków owsianych

Wszystkie składniki wymieszać i wyrobić, tak by ciasto dało się formować. Jeśli jest za gęste dolać wody, jeśli za rzadkie- dosypać mąki. Z ciasta zróbcie wałeczki grubości palca i pokrójcie je na 2- cm kawałki. Kawałki te należy ułożyć na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia nie będą one rosły, można je układać dość ciasno. W piecyku uprzednio podgrzanym należy je piec w temperaturze 180° C przez 10 min, aż staną się twarde i brązowe. W większych ilościach konie mogą je jeść dopiero na drugi dzień.

KONIE CHĘTNIE ZJADŁY BY COŚ GORĄCEGO

Gotowa potrawa ze śruty reguluje trawienie, dobrze działa na sierść i jest porządnym urozmaiceniem codziennego, pożywienia zwłaszcza w wilgotne, zimowe wieczory.

Na jednego konia bierze się 200 g siemienia lnianego i gotuje się przez 20 min w 1-2l wody. Warto przy tym siemię dobrze namoczyć (do 12 godzin). Gotowanie potrzebne jest do zniszczenia kwasu pruskiego, zawartego w suchym siemieniu. Do rozgotowanego siemienia dodaje się około 1/2 kg gniecionego owsa i tyleż otrąb pszennych. Jeżeli mieszanina jest zbyt sucha, należy dodać trochę zimnej wody. Smak mieszaniny można poprawić, dodając melasy lub wywaru z  ziół (rumianku, pokrzywy, babki lancetowatej). Jeśli koń ma skłonności do zaparć, to wówczas  dodaje się 1-3 łyżki soli glauberskiej. Można oczywiście dawać siemię lniane bez owsa i otrąb. Należy je przygotować jak podano wyżej i wymieszać z normalną paszą.

HERBACIANI PRZYJACIELE

Prawie wszystkie konie są amatorami herbaty (i herbatek ziołowych). Większości wystarcza pasza polana naparem, niektóre cenią sobie herbatę jako napój, który powinien być lekko ciepły.

Herbatki lecznicze:

Herbatka z pokrzyw działa osuszająco przy kulawiznach i ochwacie, a w mieszance ze skrzypem również łagodząco przy artretyzmie. Można do tego dodać szklaneczkę szwedzkiej nalewki na ziołach.

Czarna herbata (w dużych ilościach) przeciw biegunce.

Herbatka ze skrzypu leczy skórę, działając przeciw egzemom.

Herbatka z głogu reguluje działanie przewodu pokarmowego, oczyszcza krew i działa moczopędnie. Ze względy na wysoką ilość witaminy C owoce głogu są wartościową paszą. Sprawdziwszy uprzednio czy koniowi smakują, można je zbierać traktując jak smakołyk i zimowe źródło witamin.